جدول جو
جدول جو

معنی حسین موصلی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین موصلی(حُ سَ نِ صِ)
ابن نصر بن محمد یا احمد بن حسین بن قاسم بن خمیس بن عامر موصلی جهنی کعبی مکنی به ابوعبدالله و ملقب به تاج الاسلام و مجدالدین و مشهور به قاضی بن خمیس شافعی از اکابر علمای شافعی است که علم حدیث را در مولد خود موصل و فقه و اصول و بعضی علوم دیگر را در بغداد از امام غزالی و بعض دیگر از اکابر وقت گرفت و بقضاء رحبۀ مالک منصوب گردید. وی در اواخر عمر در موصل مقیم گردید و در ربیع اول یا ربیع ثانی به سال 552 هجری قمری وفات یافت. تألیفاتی دارد و از آن جمله است. 1- اخبارالمنامات. 2-تحریم الغیبه. 3- مناقب الابرار. 4- منهج التوحید یامنهج المرید فی التوحید. (کشف الظنون) (نامۀ دانشوران ج 1 ص 218) (طبقات الشافعیه) (قاموس الاعلام ج 1 ص 623) (ریحانه الادب ج 5 ص 333) (هدیه العارفین ج 1 ص 313)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ مَ زِ)
ابن علی منزلی حنفی فقیه. او راست: ’عمده الناسک’ که در 1011 هجری قمری 1602/ میلادی تألیف کرده است. (ایضاح المکنون) (معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا
(مَ صَ)
حسین بن احمد بن حسین مرصفی، ادیب نابینا و مدرس الازهر در قاهره بود و به سال 1307 هجری قمری درگذشت. او راست: الکلم الثمان. الوسیله الادبیه فی العلوم العربیه. زهره الرسائل. (از الاعلام زرکلی ج 2 ص 250)
ابن احمد مصری. درگذشتۀ 1307 هجری قمری او راست: الکلم الثمان و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 330) (اعلام زرکلی 246 چ اول)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ اُ)
ابن علی بن حسین بن ابی سروال أوالی بحرینی هجری فقیه. زنده در 956 هجری قمری 1549/ م. او راست: ’الاعلام الجلیه فی شرح الالفیه الشهیدیه’ و جز آن. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ج 27 ص 27)
ابن علی هجری بحرینی مکنی به ابوسروان. او راست: الکواکب الدریه فی شرح الرساله النجمیه. (ذریعه ج 2 ص 238 و ج 13 ص 291)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن حسین بن ابراهیم بن اسماعیل حسینی. از مدرسین جامع ازهر. متولد 1286 هجری قمری و متوفی 1354 هجری قمریمؤلفاتی دارد که در معجم المؤلفین یاد شده است
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ مَ حَلْ لی)
ابن محمد مصری شافعی فقیه فرضی ریاضی. او راست: فتح البریه علی متن السخاویه و الافصاح و جز آنها. وی در 1170 هجری قمری 1757/ میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از عجایب الاّثار ج 1 ص 219) (ایضاح المکنون) (معجم المطبوعات ص 1624) (هدیهالعارفین ج 1 ص 336) (فهرستهای خدیوی) (جامع ازهر)
لغت نامه دهخدا